De commissie Financiën van de Tweede Kamer houdt een hoorzitting over het in werking treden van PSD2. De afkorting staat voor Payment Service Directive 2, de herziene richtlijn die officieel midden januari 2018 verankerd moet zijn in de nationale wetgeving van alle Europese lidstaten.

Een belangrijk element van PSD2 is de verplichting voor banken om gegevens van de betaalrekening van particulieren en bedrijven te delen met derde partijen die betaaldiensten verrichten en/of op rekeninginformatie gebaseerde diensten aanbieden. Mits klanten daar toestemming voor geven natuurlijk. Een betaaldienstgebruiker mag alleen een betaalinitiatiedienstverlener of rekeninginformatiedienstverlener inschakelen als de betaalrekening van de betaaldienstgebruiker online raadpleegbaar is – dat wil zeggen dat de betaalrekening online toegankelijk moet zijn.

Vergunningplicht

Iedere dienstverlener (‘handelsplatform’, zegt De Nederlandse Bank) met een specifieke PSD2-vergunning mag vanaf volgend jaar betaaldiensten aanbieden, door via websites of apps de betaling van koper aan verkoper te faciliteren. Omdat gedurende enige tijd het geld op een rekening van het handelsplatform staat, bestaat een financieel risico, en dat moet afgedekt worden, en daarom is er een vergunningplicht. De nieuwe regels, die volgend jaar van kracht worden, zetten de deur wijd open voor nieuwe toetreders die betaaldiensten aanbieden die veelal gebaseerd zijn op de creditcard. Detailhandel Nederland vreest dat die ten koste gaan van het pinnen, dat efficiënt is en bovendien goedkoper voor