In de Tweede Kamer zijn vragen gesteld over bedrijven die dna-materiaal van klanten met anderen delen. Aanleiding is een uitzending van het televisieprogramma Radar over online dna-testen. Bij verschillende Amerikaanse bedrijven, zoals Myheritage, 23andMe en AcestryDNA, kunnen mensen hun dna laten testen. Het gaat dan bijvoorbeeld om stamboom- of verwantschapsonderzoeken.

Volgens dr. Maarten Larmuseau, geneticus en onderzoeker van de Katholieke Universiteit Leuven, nemen deze bedrijven het niet zo nauw met de privacy. "Je bent niet alleen de klant bij zo'n bedrijf, je bent vooral ook het product omdat de data wordt verkocht." Zo kondigde 23andMe aan om gegevens met het farmaceutisch bedrijf GlaxoSmithKline te delen. Daarnaast mogen verzekeringsmaatschappijen in de Verenigde Staten de resultaten van een dna-test opvragen als iemand een levensverzekering wil afsluiten, zo waarschuwde een Amerikaanse consumentenorganisatie eerder dit jaar.

Kamerleden van de PvdA en GroenLinks hebben minister Dekker voor Rechtsbescherming nu vragen over deze praktijken gesteld. Zo willen de Kamerleden weten of dna-gegevens op grond van de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG) extra beschermd behoren te worden. Ook moet Dekker duidelijk maken of bedrijven dna-materiaal van hun klanten met anderen mogen delen en wat de gevolgen kunnen zijn voor bedrijven die dit doen als het niet is toegestaan. De minister moet ook laten weten of 23andMe gegevens met GlaxoSmithKline mag delen en of hier sprake is van bijzondere persoonsgegevens of dat er sprake is van toestemming van de klant.

PvdA-Kamerlid Kuiken en GroenLinks-Kamerlid Buitenweg hebben ook gevraagd in hoeverre het, wat betreft de bescherming van persoonsgegevens, van belang is of een bedrijf dat van Nederlandse klanten via een Nederlandse website dna verkrijgt, dat buiten Nederland of de Europese Unie opslaat, verwerkt of deelt. Verder moet Dekker aangeven of het nodig is dat burgers worden geïnformeerd over de risico's als ze dna-materiaal delen met bedrijven die genealogisch onderzoek doen. De minister heeft drie weken de tijd om de Kamervragen te beantwoorden.